Ik houd ervan om op vadrouille te gaan. Op zwier met mijn beste vrienden. Altijd fijn zo’n uitstap. En ook steeds doorspekt van uitdagingen. Eén van die uitdagingen was Dinant. En meer bepaald de kabelbaan die de mooie citadel met de prachtige stad verbindt. Niet voor mij, wel voor mijn vriendin met hoogtevrees. Ik noem haar voor het gemak even ‘She’. We zouden genieten van het uitzicht op de weg naar de stad. Om daar dan te gaan verkennen en rondkuieren met de zon op ons gezicht.
Dus, die kabelbaan.
De cabine bereikte de top en nodigde ons uit in te stappen.
Met angst in de ogen en knikkende knieën, schuifelde She dichter naar de kabelbaan toe.
Krampachtig greep ze naar alles wat ook maar enige houvast kon bieden.
Zo ook naar mijn arm.
Met haar doorzettingsvermogen en mijn steun slaagde She erin de cabine te betreden.
Ze installeerde zich aan het raam.
Blik gefocust op de horizon.
Op de idee iets later rustig in de stad een drankje te kunnen doen.
In onze trip naar beneden werden we vergezeld door een koppel. De vrouw had ook hoogtevrees en wist goed waar She doorging. Ze praatte honderduit en wist zo She’s gedachten af te leiden. Samen bereikten we vaste grond. Klaar voor een heerlijke middag in de stad waar Adolphe Sax alomtegenwoordig is. En, we genoten. Als je iets echt wil, dan heb je soms uitdagingen aan te gaan en obstakels te overwinnen.
Maar met wilskracht, doorzettingsvermogen en de juiste steun kom je al een heel eind. En kan je daarna genieten van de win die je jezelf door het doorzetten gegund hebt.
Warme groet,
P.S.: Kan jij nog wat steun gebruiken om een aantal pittige uitdagingen aan te gaan? Laat me via mail weten waar jij tegen aanloopt en ik bekijk samen met jou of en hoe ik jou hierbij kan ondersteunen.