100% mezelf zijn, wat is dat?
Beeld je eens in, hoe zalig zou het zijn als je 100% jezelf zou kunnen zijn?
Wat is dat dan, 100% jezelf zijn?
Wie ben je dan?
En wat doe je?
Jezelf zijn gaat erom dat je dingen kan doen op basis van wat jij wil, op basis van wat jij in jouw lijf voelt.
Stel je nu eens voor dat je door volledig jezelf te zijn, door de dingen te kunnen doen die jij echt wil, jij zoveel vrolijker door het leven gaat.
Jezelf mogen zijn, jezelf mogen uitdrukken op jouw manier, met jouw woorden, vanuit jouw gevoel, kan zo bevrijdend zijn.
Zo zalig!
Want dat betekent dat:
🔹 jij wordt gezien en aanvaard zoals je bent.
🔹 je niet langer een masker hoeft te dragen.
🔹 je je niet langer anders hoeft voor te doen dan wie je bent.
🔹 je jouw mening mag geven. Zoals jij die ook effectief hebt. Dat je er niet per sé doekjes rond hoeft te winden maar dat je op een positieve manier mag en kan zeggen hoe jij er tegenover staat.
Hoe zalig lijkt je dit?
Wel, als dit jou zalig lijkt, wat houdt jou dan op vandaag nog tegen om 100% jezelf te zijn?
Laat je stem horen
Jezelf zijn betekent onder andere te mogen opkomen voor jouw eigen mening.
Voor wat jij te zeggen hebt.
En dat betekent niet dat je plots bruut moet gaan reageren of ongepaste taal dient te gebruiken, helemaal niet.
Want als je echt voelt dat je mag zeggen wat jij te zeggen hebt, dan vind je ook mogelijkheden.
Manieren die bij jou passen en die tegelijkertijd ook wel een ontvanger vinden.
En weet dat de ander het trouwens niet met jou eens hoeft te zijn.
Jij hebt jouw mening.
Die ander de zijne of de hare en dat is helemaal ok.
Ieder heeft recht op een eigen mening.
Want is dat trouwens ook geen Universeel Recht van de Mens?
Waarom laat je jezelf dan toch zo makkelijk de mond in snoeren?
🔹 Ben je bang dat wat jij te zeggen hebt niet belangrijk genoeg is?
🔹 Of heb je het idee dat jouw mening anderen zou kunnen kwetsen?
🔹 Denk je dat wat jij ervan vindt er niet echt toe doet?
Wel, laat me 1 ding zeggen.
Het doet er wel toe.
Het is belangrijk dat je jezelf gaat uitdrukken en niet in het minst voor jezelf.
Maar ook voor anderen.
Want doordat jij meer jouw stem laat horen, inspireer en motiveer je anderen dat ook te doen.
Anderen die misschien nog niet de moed vonden om van zicht te laten horen, die zich nog niet sterk genoeg voelen om dit te doen.
En doordat jij de beste versie van jezelf laat zien.
Gewoon wie jij bent en waar jij voor staat, zullen anderen dit ook doen.
Wie of wat houdt jou tegen om jouw stem te laten horen?
Weten wie je bent
Weten wie je bent als je 100% jezelf bent.
Misschien ben je daar nog niet helemaal achter.
Dat is misschien nog wel een uitdaging voor jou.
Dat is helemaal niet erg.
Dat geeft je de kans om nu op ontdekkingstocht te gaan.
Om te gaan exploreren en te ontdekken.
Want hoe beter je jezelf begrijpt, hoe makkelijker het wordt:
🔹 om jouw acties ook te gaan afstemmen op wat jij belangrijk vindt.
🔹 om keuzes te maken.
🔹om jouw grenzen te bepalen en aan te geven.
En hoe meer stappen je ook gaat zetten richting een droom die je wil verwezenlijken... voor jezelf.
Hoe weet je nu wie je echt bent?
Tja, dat is geen evidente maar het is wel mogelijk om er achter te komen.
Door zowel jouw hoofd, jouw hart en jouw buik een stem te geven.
Misschien ben jij de persoon die gaat denken. Gaat overdenken in je hoofd wie je bent.
En wie je wil zijn. En dat dan ook gaan neerzetten.
Het speelt zich allemaal af in je hoofd. Je denkt dat je weet wie je bent en zo ga je dan ook handelen.
Zo heb ik lange tijd van mezelf gedacht dat ik een rationeel iemand was.
Gevoel kwam er amper bij kijken. Want dat kon toch niet.
Ik had mezelf de stempel rationeel gegeven en zo handelde ik ook.
Volledig vanuit mijn ratio.
Gestuurd door mijn denken.
En dat maakte dat ik mijn eigen gevoelens wegdrukte.
Ze niet liet zien aan de buitenwereld.
Als het ware een muur rondom mij bouwde die maar moeilijk af te breken was.
Ik kon daardoor wel eens als koud persoon overkomen.
Als iemand waar mensen schrik van hadden.
Want ja, ik was streng.
Beredeneerd.
Rationeel.
Of dacht ik dat ik zo was?
Jouw hoofd is slim. Dat van mij ook.
Die grijze massa die weet je wel de weg te tonen.
Maar is die alleswetend?
Daar ben ik niet van overtuigd.
Ik ben ervan overtuigd dat jouw hart en buik ook veel te zeggen hebben.
Hoe vaak laat jij jouw hoofd bepalen wie je bent en wat je gaat doen?
Hoeveel tijd kost jou dat? En wat brengt jou dat?
Jouw hart en jouw buik kunnen je helpen... om jezelf te zijn.
Om te weten wie je bent.
Ze helpen jou zicht te krijgen op wat je misschien nog niet helemaal weet.
🔹 Wat zijn de dingen die jou raken?
🔹 Wat kan jou verwonderen?
🔹 Wat kan jou ontroeren?
🔹 Maar ook wat stuit jou enorm tegen de borst en maakt de strijdster in jou wakker?
Wat dan spreekt, is jouw hart.
En dat, dat is vaak op slot.
Krijgen maar bitter weinig mensen te zien.
Waarom?
Omdat het een bepaalde kwetsbaarheid van jou vraagt.
De stemmetjes in jouw hoofd laten zich dan al snel horen.
"Hoe gaan mensen daarop reageren?"
"Wat als ik negatieve reacties krijg?"
En dan is er nog die buik.
'Your gut feeling', zoals ze dat in het Engels wel eens zeggen.
Die gut, die is altijd aanwezig. Soms wat minder op de voorgrond dan misschien wel wenselijk is. En toch, kan jouw buik jou zoveel vertellen.
In jouw buik voel je de kriebels of de zenuwen. Dan is het echt jouw lijf dat spreekt.
De kriebels die je voelt wanneer je enthousiast over iets bent, zijn echt.
De zenuwen die door jouw lijf gieren wanneer je iets spannends gaat doen, zijn echt.
Je kan die niet zomaar bedenken met jouw hoofd.
Die zijn er gewoon.
En daar kan je dus ook naar leren luisteren.
Doorheen de jaren worden je hart en jouw buik vaak naar de achtergrond geschoven.
Want, hoe enthousiast je ook als kind dingen deed, ergens brokkelde dat af.
🔹 Omwille van verwachtingen van jouw omgeving.
🔹 Omwille van regeltjes van de maatschappij.
🔹 Omwille van wat anderen als 'normaal' bestempelen, als 'zo hoort het'.
🔹 Omwille van ...
En dat maakt dat je geleidelijk aan, jouw hart en jouw buik uitschakelt... want "dat doet er toch niet toe".
Er wordt verwacht dat je aan de normen en regels van jouw omgeving voldoet.
Dus wat doet het er toe dat je er zelf wat anders van vindt?
Dat je zelf liever iets anders zou doen?
En toch, geloof ik dat je echt voor die 100% jezelf mag en kan gaan.
Want we hoeven niet allemaal hetzelfde te denken, te doen, te zijn... hoe saai zou dat zijn?
Ga dus wat meer voelen.
Wat jouw hart jou vertelt in bepaalde situaties, bij bepaalde personen, bij bepaalde gedachten.
En luister ook naar die buik van jou.
Laat hen mee bepalen hoe je op dingen die gebeuren reageert, welke acties je gaat nemen, hoe je met anderen in interactie gaat.
Hoe vaak laat jij jouw hart of jouw buik echt spreken?
Wat doe je dan? En wat doe je dan ook niet?
Hoe ik steeds opnieuw voor mezelf kies?
Het helpt me om de stilte en de natuur op te zoeken.
Om even helemaal alleen te zijn met mezelf.
Dat doe ik door te gaan wandelen. Zonder doel.
Of door te gaan fietsen en de wind door mijn haren te laten gaan.
Gewoon dingen opmerken en daarvan genieten.
En, door te mediteren.
Ook dat helpt me om mijn hoofd leeg te maken.
Maakt me creatiever. Brengt me rust.
Mediteren helpt me ook om te kunnen pauzeren op momenten dat mijn gedachten met mij aan de haal gaan en ik teveel geneigd ben om vanuit automatische piloot te reageren en handelen.
Af en toe rust nemen en vertragen, werkt enorm goed.
Want door het leven razen, laat je voorbij gaan aan wat je echt belangrijk vindt.
Door stil te staan, laat je jezelf toe daar oog voor te hebben.
Zal je dingen opmerken die je wel of niet fijn vindt.
Het geeft me ook de mogelijkheid om alles eens vanop een afstand te bekijken.
Om even als toeschouwer naar de film die jouw leven is te kijken .
En te zien wat voor jou wel en niet werkt.
Waar je wel en niet gelukkig van wordt.
Welke mensen jou wel en niet blij maken.
En weet, dit gebeurt niet allemaal van vandaag op morgen.
Gun jezelf de tijd om jezelf te ontdekken. Om jezelf weer beter te leren kennen.
Er zit niemand achter jou. Jij kan zelf het tempo bepalen.
Want het is echt een tocht, een ontdekkingsreis.
En bij de ene ontdekking zal je misschien wat langer willen stilstaan dan bij de anderen. Laat dat dan ook toe.
Je bent goed zoals je bent.
Je hoeft geen masker op te zetten.
Je hoeft je niet anders voor te doen.
Jij mag echt volledig jezelf zijn.
Sinds ik dat voor mezelf ook door heb, merk ik dat ik veel zekerder, veel rustiger en veel contenter ben.
Ik hoef mezelf niet langer te bewijzen (wat ik heel lang wel gedaan heb).
Ik mag fouten maken en ik mag eruit leren.
Het maakt ook dat ik minder perfectionistisch ben ingesteld.
Want, de perfectie bestaat toch niet.
Voor iedereen is dat anders.
Ik ben nu een meer tevreden mens.
Met minder druk op mijn schouders.
Net omdat het allemaal niet perfect hoeft te zijn.
Meer dan ooit voel ik me zekerder van mezelf en durf ik meer van mezelf te laten zien.
Ik zeg wat ik denk (bij momenten op een positief kritische manier) zonder mezelf te laten tegenhouden.
En, what you see is what you get bij mij.
Je krijgt me te zien zoals ik ben en zoals ik erin zit.
Me voel.
Mij is altijd gezegd dat mijn gezicht boekdelen spreekt.
En dat is ook zo. Ik kan me niet anders voordoen dan ik ben.
En heel eerlijk, dat wil ik ook niet. Maar dat had je ondertussen misschien al wel door.
Welk masker zou jij graag laten vallen? En waarom?
Voor wie of voor wat heb je het al die tijd gedragen?
Hoe zou jouw leven er uit zien als je het niet langer op zou zetten?
P.S. Wil je nu eindelijk echt 100% jezelf zijn en het leven gaan leven volgens jouw eigen regels? Meld je dan aan voor het Leading Lady-traject.